қақтық сөйлеу — (Жамб., Шу) қате сөйлеу, артық сөйлеу. Қ а қ т ы қ с ө й л е уд і ң қажеті жоқ (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қасақы сөйлеу — (Гур., Маңғ.) қасақана сөйлеу, кері сөйлеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дойдалаға сөйлеу — (ҚХР) қалай болса солай, далаға сөйлеу. Шайхы пәни адамның батасы реуішті ме, жоқ әлде аталық мейір ғана аралайтын ұлы шуақ па: «келер ұрпақтың бет алдынан жарылқағай!» – деп д о й д ал а ғ а с ө й л е п алды да Шалқарға мойнын бұрды (Ғ. Қан.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мияздай сөйлеу — (Орал: Чап., Жымп.) паңданып, кербезденіп сөйлеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нас бере сөйлеу — (Қост., Торғ.) біреуді ілгіштеп, қағытып сөйлеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сабақпен сөйлеу — (Рес., Қалм.) кезегімен сөйлеу. С а б а қ п е н с ө й л е ң д е р, бәрің бірдей айқайламай (Рес., Қалм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тәпейлеп сөйлеу — (Ақт., Қараб.) пысық, ширақ сөйлеу. Ол әрбір сөзін т ә п е йл е п а қ с ө й л е й д і (Ақт., Қараб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
басын үйлеу — (Шығ.Қаз., Зайс.) жерлеу, көму. Ағатай ау, жалғыз баламның б ас ы н ү й л е п отырмын (Шығ.Қаз., Зайс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кімде қандай сөйлеу бар — (Орал: Чап., Жымп.) кімде қандай сөз бар … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күйлеу — (Гур., Маңғ.) жөнге келтіру, реттеу. Мен сіз келгенше ер тоқымды к ү й л е п қоярмын (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
